Begin aug. 10 dagen naar Polen, ahw de reis volgen van de hoofdpersonen uit Weeskinderen van rabbijn Lody. Jossele Kleinstadt wordt door oom naar Berlijn gehaald en belooft z’n broers en zus in Lublin…..”ik kom terug”. Door de oorlog in Dtsl, de verschrikkingen daar, de vlucht naar Nederland, de onderduik….duurt het jaren voor Jossele terug kan……dan als Dts. soldaat ( via verzet) reist hij naar Berlijn, Lublin……kampen……
Wat hebben we veel gezien, geleerd….afwisselend leuk/ leerzaam/ heftig….. In Krakau bij avondlicht op ’n terras….in Warschau naar de Oude stad, resten gettomuur, huizenblok……gezellig eten, kletsen…bijzondere seminars…maar ook bezoek aan Auschwitz, Birkenau, Treblinka, Maidanek, Sobibor…..Treblinka is op m’n netvlies door oa de vele groepen Isr. jongeren die er onder begeleiding GEDENKEN……bijzonder als ik net voor vertrek ’n groepje Isr. jongeren kaarten met KRUIK met tranen(patchwork) in het engels mag geven, er steeds meer jongeren om me heen komen staan….ik als christen mag vragen om vergeving…daar hen juist vanuit chr. Europa veel leed is toegdaan…en dan een omhelzing met 1 Isr. meisje……
Om alles ietsje te verwerken was ik in de bus soms ’n tijdje stil bijbelteksten aan het lezen/bidden/……en met de vreselijke beelden van de kampen…ontstond soms een tekening met aquarelpotloden….dankbaar voor die uitlaatklep, terwijl ik nooit teken….
Een reis waar ik nog veel aan zal terugdenken…ook door de verhalen en humor van rabbijn Lody….