21 oktober is /was mijn trouwdag. Wat ga ik dit jaar doen? Bij christenenvoorisrael zijn 2 feestweken en de 21e okt. spreekt me erg aan. Dus vroeg op pad naar de mozaiekcursus. Een zaal vol enthousiaste volwassenen en kinderen maken dan na uitleg mooie dingen. Ik kies een plankje met een Davidsster en vul die met steentjes . De juf , drs Diklah Zohar, ( zie www.psefas.nl !!! per 1 november online) maakt alle voorwerpen af met cement. ’s Middags zie ik mijn mooie tegeltje droog liggen om mee te nemen. Dan doe ik na een heerlijke falaffelproeverij mee met Israelische volksdansen, weer met een zaal vol mensen. Ornah Gabay een Jemenitische jodin leert ons veel dansen, wel vereenvoudigd vanwege de zeer grote groep. Meestal ga ik een paar keer de verkeerde kant op met de voeten, maar ze was zo relaxed met uitleg en “geniet ervan, ook al wordt het een rommeltje”. Dus ik besloot te genieten en dat was het ook. Ook met een lied uit haar workshop Kriebeltje, over emoties. Zie www.kriebeltje.com. De hele dag door ontmoet ik mensen die ik ken en praat soms wat bij, heerlijk. Dan volgt er om half 5 tot 8 uur met soep pauze een lezing van Jackie Howard. Zij vertelt over haar nieuwe serie “De Joodse najaarsfeesten”. Vier textiele kleden vertellen over Roshashana, Yom kippur, Rode maan en Loofhuttenfeest. Zo veel diepgang, zoveel kan zij weer geven van de rijkdom die er in de Joodse feesten zit. Geweldig! Zie www.jackiehoward.nl . Dan rond 20.00 terug naar huis. Na een vrolijke dag waarop ik mezelf nog een Israelisch horloge cadeau doe ( de andere is wel erg gesleten na al mijn klussen rond en in huis), zijn er opeens tranen bij het lied “Kadosh” in de auto. Ja dat zong ik een paar uur voor Koos overleed, voor Koos. Met een gebed om daar meer vreugde bij te krijgen, net als na het overliijden ( want God heeft wel Koos zijn lijden verkort) kom ik thuis. Tot mijn verrassing tref ik bij de buren een bos bloemen van mijn kerk met lieve woorden. Dank, ook dat doet goed. Ja, we zouden vandaag wel 40 jaar getrouwd geweest zijn. Ik ga genieten verder van het leven, “le chaim” en van mijn bloemen en mijn mooie horloge en mozaiekje.